هدف قیام امام حسین؛ عمل به احکام دین توسط مردم | آیت‌الله خامنه‌ای
من در بین فرمایش‌های حضرت ابی‌عبداللَّه الحسین (علیه‌الصلاه و السلام) – که هر کدام نکته‌ای دارد و من به شما عزیزان عرض می‌کنم که به‌منظور بیان گفتارهای گویا و روشنگر برای مردم، از کلمات این بزرگوار باید حداکثر استفاده بشود – این جمله را مناسب مجلس خودمان می‌بینم که بنا بر آنچه که از آن بزرگوار نقل کرده‌اند، آن حضرت فرمود: «اللّهم انّک تعلم انّ الّذی کان منا لم یکن منافسه فی سلطان ولا التماس شیء من فضول الحطام»[۱]؛ پروردگارا! این حرکتی که ما کردیم، این قیامی که ما کردیم، این تصمیمی که بر این اقدام گرفتیم، تو میدانی که برای قدرت‌طلبی نبود. قدرت‌طلبی برای یک انسان نمی‌تواند هدف واقع شود. نخواستیم زمام قدرت را در دست گیریم. برای منال دنیوی هم نبود که چرب و شیرین زندگی را به کام خودمان برسانیم و شکمی از عزا درآوریم؛ مال و ذخیره‌ای درست کنیم و ثروتی به هم بزنیم. برای اینها نبود. پس برای چه بود؟ ایشان چند جمله فرموده است که خط و جهت ما را ترسیم می‌کند. در همه ادوار تبلیغ اسلام، اینها جهت است. «و لکن لنری المعالم من دینک»؛ پرچم‌های دین را برای مردم برافراشته کنیم و شاخص‌ها را به چشم آنها بیاوریم.
شاخص‌ها مهم است. همیشه شیطان در میان جماعات اهل دین، از تحریف استفاده می‌کند و راه را عوضی نشان می‌دهد. اگر بتواند بگوید «دین را کنار بگذار»، این کار را می‌کند، تا از طریق شهوات و تبلیغات مضر، ایمان دینی را از مردم بگیرد. اگر آن ممکن نشد، این کار را می‌کند که نشانه‌های دین را عوضی بگذارد؛ مثل این که شما در جاده‌ای حرکت می‌کنید، ببینید آن سنگ نشان – آن نشانه راهنما – طرفی را نشان می‌دهد؛ درحالی‌که دست خائنی آمده آن را عوض کرده و مسیر را به آن طرف نشان داده است.
امام حسین علیه‌السّلام هدفِ اول خود را این قرار می‌دهد: «لنری المعالم من دینک و نظهر الاصلاح فی بلادک»؛ در میان کشور اسلامی، فساد را ریشه‌کن کنیم و اصلاح به وجود آوریم. اصلاح یعنی چه؟ یعنی نابودکردن فساد. فساد چیست؟ فساد انواع و اقسامی دارد: دزدی فساد است، خیانت فساد است، وابستگی فساد است، زورگویی فساد است، انحراف‌های اخلاقی فساد است، انحراف‌های مالی فساد است، دشمنی‌های بین خودی‌ها فساد است، گرایش به دشمنان دین فساد است، علاقه نشان‌دادن به چیزهای ضد دینی فساد است. همه چیز در سایه دین به وجود می‌آید. در جملات بعدی می‌فرماید: «و یأمن المظلومون من عبادک»؛ بندگان مظلوم تو امنیت پیدا کنند. منظور، مظلومان جامعه است، نه ستمگران، نه ستم‌پیشگان، نه مداحان ستم، نه عمله ستم! «مظلومون»، مردمانی هستند که دست و پایی ندارند؛ راه به جایی ندارند. هدف این است که مردمان مستضعف جامعه و انسان‌های ضعیف – در هر سطحی و در هر جایی – امنیت پیدا کنند: امنیت حیثیتی، امنیت مالی، امنیت قضایی؛ همینی که امروز در دنیا نیست. امام حسین علیه‌السلام درست نقطه مقابل آن چیزی را می‌خواست که در زمان سلطه طواغیت در آن روز بود. امروز هم در سطح دنیا که نگاه می‌کنید، می‌بینید همین است؛ پرچم‌های دین را وارونه می‌کنند، بندگان مظلوم خدا را مظلوم‌تر می‌کنند و ستمگران، پنجه‌شان به خون مظلومان بیشتر فرو می‌رود.
ببینید در دنیا چه خبر است! ببینید با مسلمانان کوزوو چگونه عمل می‌کنند! پانصد هزار انسان – بلکه بیشتر – بچه، بزرگ، زن، مرد و مریض، در بیابان‌ها، در مرزها؛ آن هم نه مرزها و بیابان‌های مهربان که در بین دشمن، زیر فشار دشمنی که راه را در مقابلشان مین‌گذاری می‌کند و پشت سرشان گلوله می‌اندازد. هدف این است که اینها را تارومار کنند.
امروز من به شما عرض کنم – دیگر نمی‌خواهم آن را خیلی باز کنم – اراده جمعی بر این است که مسلمانان را در منطقه بالکان تارومار و پراکنده کنند؛ از سر برآوردن یک دولت اسلامی و یک مجموعه اسلامی – هرگونه اسلامی، ولو اسلامی که صدسال است معارف الهی را درست به گوشش نرسانده‌اند – جلوگیری کنند؛ چون همان هم برایشان خطرناک است! می‌دانند که اگر نسل امروز مسلمانان بالکان، به فرض با اسلام آشنا نباشند، نسل فردای آنها با اسلام آشنا خواهد شد. همین که هویت اسلامی در آنها زنده شود، خطر است که بعضی‌ها هم در بیاناتشان به این نکته اشاره کردند. آن دولت‌ها با هم می‌جنگند؛ اما آنچه که در بین این زد و خوردها موردتوجه قرار ندارد و به آن اهمیت واقعی داده نمی‌شود – هرچند به زبان چیزهایی می‌گویند – وضع مسلمانان مظلوم است؛ «یأمن المظلومون من عبادک». هدف از هر قیامی، هدف از هر انقلابی، هدف از هر قدرت اسلامی‌ای و اصلاً هدف از حاکمیت دین خدا، رسیدگی به وضع «مظلومون» و عمل به فرایض، احکام و سنن الهی است.
امام حسین علیه‌السلام در آخر می‌فرماید: «و یعمل بفرائضک و احکامک و سننک». هدف آن بزرگوار اینهاست. حالا فلان آقا از گوشه‌ای درمی‌آید و بدون اندک آشنایی با معارف اسلامی و با کلمات امام حسین علیه‌السلام و حتی با یک لغت عربی، درباره اهداف قیام حسینی قلم‌فرسایی می‌کند که امام حسین برای فلان هدف قیام کرده است! از کجا می‌گویی؟! این کلام امام حسین علیه‌السلام است: «و یعمل بفرائضک و احکامک و سننک»؛ یعنی امام حسین علیه‌السلام جان خودش و جان پاکیزه‌ترین انسان‌های زمان خودش را فدا می‌کند، برای این که مردم به احکام دین عمل کنند. چرا؟ چون سعادت، در عملِ به احکام دین است؛ چون عدالت، در عمل به احکام دین است؛ چون آزادی و آزادگی انسان، در عمل به احکام دین است. از کجا می‌خواهند آزادی را پیدا کنند؟! زیر چتر احکام دین است که همه خواسته‌های انسان‌ها برآورده می‌شود.
بیانات در دیدار جمعی از روحانیون
۱۳۷۸/۰۱/۲۳
—–
[۱] تحف‌العقول، النص، ص ۲۳۹؛
و روی عن الإمام الشهید أبی عبدالله الحسین بن علی علیه‌السلام: … اللَّهُمَّ إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّهُ لَمْ یَکُنْ مَا کَانَ مِنَّا تَنَافُساً فِی سُلْطَانٍ وَ لَا الْتِمَاساً مِنْ فُضُولِ الْحُطَامِ وَ لَکِنْ لِنُرِیَ الْمَعَالِمَ مِنْ دِینِکَ وَ نُظْهِرَ الْإِصْلَاحَ فِی بِلَادِکَ وَ یَأْمَنَ الْمَظْلُومُونَ مِنْ عِبَادِکَ وَ یُعْمَلَ بِفَرَائِضِکَ وَ سُنَنِکَ وَ أَحْکَامِکَ فَإِنْ لَمْ تَنْصُرُونَا وَ تُنْصِفُونَا قَوِیَ الظَّلَمَهُ عَلَیْکُمْ وَ عَمِلُوا فِی إِطْفَاءِ نُورِ نَبِیِّکُمْ وَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْنَا وَ إِلَیْهِ أَنَبْنَا وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ.
ترجمه:
بار خدایا تو می‌دانى که آنچه از ما اظهار شده براى رقابت در سلطنتى نیست، و بخواهش کالاى دنیا نیست ولى براى این است که دین تو را بر پا بینیم (برگردانیم) و در بلادت اصلاح نمائیم، و ستم رسیده‌هاى از بنده‌هایت را آسوده‌خاطر کنیم، و بواجب و سنت و احکام تو عمل شود. شماها باید ما را یارى کنید، و بما حق بدهید. نیروى ستمکاران بر سر شماها است، و آنها در خاموش‌کردن نور پیغمبر شما می‌کوشند، و خدا ما را بس است، و بر او توکل داریم، و به درگاه او باز گردیم و سرانجام به‌سوی او است.
